Opis: The Reckoning: Wracając do Havre po długiej i pomyślnej podróży, kapitan Pierre Bernier nie może się doczekać ponownego dołączenia do swojej rodziny w Paryżu. Zgłasza się do swojej firmy i jest zmartwiony otrzymaniem rozkazu pozostania w porcie przez kilka dni. Nie mogąc skorzystać z sejfu towarzystwa żeglugi parowej, wpłaca 10 000 dolarów (swą część zysków) w lokalnym banku i umieszcza pokwitowanie w liście, który zamierza wysłać pocztą do swojej żony. Niestety Jacques Villebrun, prezes banku, w którym zdeponował pieniądze, wkrótce wyjedzie z całymi funduszami. Renaud, urzędnik, odkrywa lot i grozi ujawnieniem, jeśli nie otrzyma dużej części pieniędzy. Villebrun obiecuje mu dużą sumę i wyruszają w ucieczkę. Bernier dowiaduje się, że bank jest niestabilny, postanawia wypłacić pieniądze i wraca do banku. Zostaje zamordowany przez Villebruna w walce, a jego ciało zostaje zrzucone z urwiska. W międzyczasie urzędnik znalazł paragon na 10 000 dolarów i zatrzymał go. Następnie dwaj uciekinierzy wzywają taksówkę i przygotowują się do ucieczki. Urzędnik zostaje jednak wysłany przez bankiera, który bezpiecznie ucieka sam. Mija piętnaście lat. Wdowa i syn kapitana popadli w skrajną biedę, a bankier pod innym nazwiskiem stał się zamożnym właścicielem nieruchomości w Paryżu. Renaud, urzędnik, zredukowany do najniższych marginesów społeczeństwa, zmuszony jest żebrać o życie. Pewnego dnia pomaga starszej kobiecie, która skręciła kostkę, i ze zdziwieniem odkrywa, że ​​jest wdową po mężczyźnie, którego on i bankier obrabowali wiele lat wcześniej. Grozi jej eksmisja przez właściciela, który, co dziwne, zostaje zamordowany przez jej męża. Renaud obiecuje się za nią wstawiać i wzywa właściciela. Ze zdziwieniem rozpoznaje swojego dawnego wspólnika i zaczyna go szantażować za pomocą pokwitowania, którego starannie strzegł przez te wszystkie lata. Bankier zgadza się go od niego kupić, ale znowu udaje fałszywego i zrzuca go z mostu. Znaleziono go nieprzytomnego i zabrano do szpitala. Tymczasem wdowa i jej syn zostali wywłaszczeni i zamieszkali w pokojach Renauda, ​​który zaoferował im schronienie. Renaud wraca ze szpitala w samą porę, aby uratować wdowę po tym, jak ogarnęły ją opary węgla drzewnego. Bankier zakrada się na strych Renauda i szuka ukrytego tam paragonu. Odkrywa to, ale zostaje także pokonany przez śmiercionośne opary węgla drzewnego i zostaje znaleziony nieprzytomny na podłodze. Jego sumienie budzi się z powodu cierpienia tych, których zrujnował, i oferuje wdowie czek, aby częściowo naprawić straszliwe skutki swojej zbrodni. Wizja zamordowanego kapitana ukazuje się bankierowi, ten cofa się przed jego oskarżycielską ręką, by rzucić się przez otwarte okno na śmierć w porę.